W osoczu krwi można wyodrębnić cztery rodzaje lipoproteid (związków białkowo-lipidowych). Począwszy od najmniejszych do największych są to: chylomikrony, VLDL, LDL i HDL. Chylomikrony i VLDL transportują we krwi trójglicerydy, a LDL i HDL przenoszą głównie cholesterol. ⅔ oznaczonego we krwi cholesterolu całkowitego stanowi cholesterol LDL.
Cholesterol LDL wykorzystywany jest przez organizm do budowy błon komórkowych, produkcji hormonów płciowych, hormonów kory nadnerczy, witaminy D w skórze oraz kwasów żółciowych w wątrobie. Do tych funkcji potrzeba niewielkich ilości cholesterolu LDL. Jeśli jest go za dużo, to przenika on do ścian tętnic i zapoczątkowuje rozwój blaszek miażdżycowych. Dlatego cholesterol LDL nazywany jest „złym cholesterolem.
Cząsteczki HDL mogą również przenikać do ścian tętnic, jednak w odróżnieniu do LDL nie wprowadzają do nich cholesterolu, wręcz przeciwnie – zabierają go i przenoszą do wątroby.